İbret Levhaları

Mü’minler kardeş oluyor  

 

“Mesleğimiz halîliye olduğu için, meşrebimiz hıllettir. Hıllet ise, en yakın dost ve en fedakâr arkadaş ve en güzel takdir edici yoldaş ve en civanmert kardeş olmak iktiza eder.”

Bediüzzaman Said Nursi

Resul-ü Ekrem (asm), hicretten sonra, Medine’de, “Muhacir” diye isimlendirilen; hicret eden Müslümanlar ile “ensar” diye isimlendirilen, onlara ev sahipliği yapan Müslümanlar arasında kardeşlik kurdu. Kişilik olarak birbirine uyum sağlayan sahabeleri kardeş yapıyordu.

Bir gün, Hz. Ebû Bekir (ra) ile Hz. Ömer (ra) el ele tutuşmuş geliyorlardı. Bu samimi manzarayı seyreden Peygamber Efendimiz (asm) yanındaki sahabelere:

“Nebiler ve resullerden başka, Cennetlik olanların iki büyüğüne bakmak isteyen, şu gelenlere baksın!” buyurdu, sonra da onları birbirine kardeş yaptı.

Sahabeler arasındaki kardeşlik kurulmuştu. Fakat Efendimiz Hz. Ali’yle (ra) kimseyi kardeş yapmamıştı. Bunu Hz. Ali (ra) gözyaşlarıyla ifade etti:

“Yâ Resûlallah! Sen sahabeleri birbirine kardeş yaptın; benimle hiç kimse arasında kardeşlik kurmadın!”

Peygamber Efendimiz onun gözyaşlarını şöyle dindirdi:

“Yâ Ali! Sen dünyada ve âhirette benim kardeşimsin

Leave a Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

*