İlham

Kaybolmadan sevmek!

Sevmek!

Kimi, neden, niçin?

Kimi bir sevgide doğar,

Çözülür içindeki bütün sırlar.

Anlaşılır hale gelir,

Bütün satırlar…

Kimi de bir sevgide batar,

Bilemez kimi, neden sevdiğini.

Kalbindeki sonsuz sevgiyi

Yok olacak bir sevgiye sarf eder.

Kendisini unutmuştur bir bilinmezlikte.

En kıymetli bir cevherken,

Hiçliği çağırır karanlıklardan,

Onu büsbütün silsin, yok etsin diye.

Boğulur kalbini istila eden o sevgide.

İmdat! dese de duyanı olmaz.

Sevgi zannettiği hâl onu esir almıştır.

Bütün güzelliklerse mazide kalmıştır.

Sevdiğini sandığı şey her ne ise,

Sonsuz sevginin yerini tutar mı ?

Sonsuzluğu kucaklayan ulvi duygular

Cevapsız kalırsa ebede doğar mı ?

Her bir sevgi bir anahtardır,

Hangi kapıyı açacağını bilirsen.

Her bir sevgi bir tohumdur,

Nerede sünbülleneceğini bilirsen!

Nihayette anlarsın ki bütün sevgiler,

Rabbine giden sonsuz caddeye ulaşır.

Hiç kaybolmazsın bu yolda,

Kimi, ne kadar, ne için seveceğini bilirsen…

Leave a Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

*