İlham Şiir

VUSLATIM SEN OL

Bu dünyada dert,

Bitmez demişler,

Dermandan öte,

Derdim sen ol.

 

Dikenler çok bol,

Geçilmez demişler,

Dikenden öte,

Gülüm sen ol.

 

Ruhuma sordum,

‘Hasretim! ‘ dedi.

Hasretten öte,

Vuslatım sen ol.

 

Nefreti sevmem,

Kalbime diken,

Onu attım ben,

Sevgim sen ol.

 

Sevgin kalbimde,

Kalbim dilimde,

Dilimde en güzel,

Sözüm sen ol.

 

Nurun özümde,

Özüm sözümde,

Sözümde en güzel,

Mana sen ol.

 

Bir garipsin dediler,

Kimse bakmaz yüzüne.

Ben onlara gitmedim ki, bak diye,

Bir garip olarak kalsam da yine

Yüzüme bir tek bakacak , sen ol

 

Beklemedim kimseden, hiçbir şey.

Ruhumda çalınır binlerce ney.

Ben sana seslendim, hep hazin nağmelerle.

Aldanıp da, eğlenirsem başka kimselerle.

Bir tokat atıp da, çeviren yine sen ol.

 

Senden başkasına gitmek istemem.

Senden gayrısını sevmek istemem.

Duayı bir tek sana bilirim,

Gözyaşım da buna delilim,

Aksın, akabildiğince, silmesin kimse,

Yeter ki silen yine sen ol.

 

Harap olmuş, bahçeler, bağlar,

Güller perişan, bülbül ötmezmiş.

Kalbime baktım, ümidim pek bol,

Ümitten öte, bülbülüm sen ol.

Leave a Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

*