Şiir

Memleket özlemi  

 

Otobüse ters oturmuşum;

O, düz gidiyor; ben, geri geri.

Tıpkı hayat gibi…

Yıllar ileri ileri gidiyor,

Ya da yalnız öyle görünüyor!

Ömrüm geri geri,

Ömrümüz geri geri…

Az önce geçtiğimiz durak;

1 yıl öncesi.

Gelecek durak;

1 yıl sonrası.

Şimdi ise; ikisinin ortası.

Otobüs her an kaza yapabilir,

Tüm yolcular ölebilir,

Yahut yalnız bana “in” denebilir.

Belki benim durağım gelmiştir,

Benim kıyametim kopmuştur belki…

Yani her an her şey olabilir.

Demem o ki; varılacak durak;

Aslında otobüsün ilk kalktığı durak.

Tıpkı hayat gibi.

Varılacak yer;

Başlangıcın ta kendisi.

Bilirsin memleket özlemi…

Herkes özler memleketini.

Bunu okuyan herkesle

Orada buluşmak duası ile…

 

Leave a Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

*