Gül Bahçesi

Hz. Ebu’d-Derda (ra) rivâyet ediyor:

Kim bir ağaç diker de ondan bir insan veya ya­ratıklarından herhangi bir yaratık yerse bu mutlaka onun için sadaka olur.

Hz. Ebû Hüreyre (ra) rivâyet ediyor:

Avlanan her hayvan, kesilen her ağaç, onların Allah’a olan tespihlerinin kesilmesi demektir.

Hz.Abdullah bin Habeşî (ra) rivâyet ediyor:

Kim bir sidr ağacını keserse Allah da onun kafa­sını Cehennem ateşine tutar.

Hz. Enes (ra) rivâyet ediyor:

Birinizin elinde bir fidan olduğu sırada Kıyamet kopacak olsa, onu dikmeye gücü yeterse diksin.

Hz. Abdurrahman bin Amr el-Ensarî (ra) rivâ­yet ediyor:

Yağmurun çoğalıp bitkinin az olması, Kur’ân okuyanların çok, dini bilenlerin az, idarecilerin çok, emin olanlarının ise az olması kıyametin yaklaştığı­nın delillerindendir.

Hz. Hâlid bin Velid (ra) rivâyet ediyor:

Kıyametin hemen yakınında anarşi ve kargaşa günleri vardır.

Hz. İbni Mes’ud (ra) rivâyet ediyor:

Kıyamet yaklaştı. Halbuki insanlar dünyaya kar­şı ancak hırslarını artırıyorlar, Allah’tan da uzakla­şıyorlar.

Hz.Ebû Ümâme (ra) rivâyet ediyor:

Kıyamet günü insanlardan en çok pişmanlık duyacak olan, dinini başkasının dünyası için satan kimsedir.

Hz.Ebû Musa (ra) rivâyet ediyor:

Kıyamete yakın bir zamanda öyle günler gelecek ki, o günlerde cehalet inecek, ilim kalkacak, herç ço­ğalacak. Herç, öldürme demektir.

Hz. Ebû Ruhm es-Sûmî (ra) rivâyet ediyor:

Hırsızların en kötüsü, idareciye nüfuz edip yu­larını eline geçirerek onu istediği gibi konuşturan kimsedir. Hatâların en büyüğü, bir Müslüman’ın haksız yere malını almaktır.

Hz. Ebû Ümeyye el-Cümehî (ra) rivâyet ediyor:

Bid’at sahibinin mânen küçük insanların yanın­da ilim araması, kıyamet alâmetlerindendir.

Hz. Abdullah bin Ca’fer (ra) rivâyet ediyor:

Bir şey kendisine üzüntülü ve sıkıcı geldiğinde Hz. Peygamber şöyle duâ ederdi: “Sonsuz hilim ve kerem sahibi olan Allah’tan başka hiçbir ilah yok­tur. Büyük arşın Rabbi olan Allah her türlü noksan sıfattan münezzehtir. Âlemlerin Rabbi olan Allah’a hamdolsun.”

Hz. Ebû Musa (ra) rivâyet ediyor:

Hz. Peygamber bir topluluğun şerrinden çekindi­ğinde şöyle duâ ederdi: “Allah’ım, onların hakkından gelmeni diliyoruz ve şerlerinden Sana sığınıyoruz.”

Hz. Âişe (ra) rivâyet ediyor:

Birinize bir sıkıntı eriştiğinde şöyle desin: “Allah, Rabbim Allah. Ben Ona hiçbir şeyi ortak koşmuyo­rum.”