Şiir

Barla’da bahar

Buram buram bahar Barla’yı sarmış,

Güllerin kokusu afaka ulaşmış,

Ak sarıklı Davraz bulutlarla yarışır.

Sarı çiçek boyanmış sevdanın rengine,

Çam dağında.

Hu hular gece gündüz coşuyor,

Eğridir sessizce Seyda’yı özlüyor.

Şehir bir yana, gönül dağlardan yana,

Bir garip beldeyken, nurlarla döndün gülistana.

Seydamı sinesinde saklayan mübarek Barla,

Hasretin düşürdü bizi yollara.

Şu yollar, şu ev, şu çınar bir gelse dile,

Cennet bahçesi neler anlatırdı bizlere.

Kara kavak, çam, katran her biri elli bin başlı melek,

Nöbettar gibi dipdiri yolunu bekler.

Akşamın alacası düşerken tepelere perde perde…

Ey bu yerlerin hakimi seni sevip bizlere sevdiren,

Asrın Bedii’si şimdi nerelerde?

Muş Mescidi’nde ezanlar okunur.

Bir Kur’ân dellalı zamana dokunur.

Namaz der, iman der, Kur’ân der.

Yıkarak korkunun, küfrün saltanatını tutuşturur gönüllerde iman ve Kur’ân sevdasını…

 

Leave a Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

*