Müheymin

Allah (cc), Müheymin’dir. Yani kullarını korur, kullarının her hallerini murakabe eder, gözetler, denetler, her şeyin her haliyle ihtiyaçlarını bilir, görür, seslerini ve yakarışlarını işitir, acır ve imdat eder. Cenab-ı Allah mahlûkatının her haline şâhittir. Yüce Rabbimiz sözünde, vaadinde, işlerinde ve fiillerinde emniyet sahibidir; kullarına emniyet ve güven verir ve her türlü korkulardan emîn kılar.

Ebû Hüreyre’nin (ra) Peygamber Efendimizden (asm) rivâyet ettiği1 Müheymin ismi Kur’ân-ı Kerîm’de de geçer. Cenab-ı Rabb-i Müheymin şöyle buyurur: “O Allah ki, kendisinden başka İlâh olmayan, Melik, Kuddûs, Selâm, Mü’min, Müheymin, Azîz, Cebbâr, Mütekebbir’dir. Müşriklerin koştukları şirklerden ve bâtıl sıfatlardan münezzehtir.”2

İnsanın büyük hilâfet rütbesinde ve büyük emânet vazifesinde varlıkların umûmî terbiyesiyle ilişkilendirilen amellerinin ve fiillerinin eksiksiz yazıldığını ve korunduğunu3 beyan eden Bediüzzaman, Cenab-ı Hakkın her şeyi nizam ve mîzan içinde muhâfaza ettiğini, nizam ve mîzanın, ilim, hikmet, irâde ve kudretin tezâhürü ile gerçekleştiğini kaydeder.4

Bediüzzaman Said Nursî’ye göre, Cenab-ı Hakkın küllî irâdesinden, sınırsız kudretinden, kuşatıcı ilminden, isimlerinin tecellîlerinden ve ehâdiyet fiillerinden hiçbir şey saklanamaz, O’na hiçbir iş ağır gelmez, O’ndan hiçbir iş gizlenmez, O’nun tasarrufundan hiçbir fert uzak kalmaz, hiçbir şahsiyet de külliyet kazanmadan O’na yaklaşamaz. Celîl-i Zülcemâl ve Cemîl-i Zülcelâl insana gayet yakındır, insan ise O’ndan gayet uzaktır.5

Kaynak: Yeni Asya Neşriyat/ Risale-i Nur’da Esma-i Hüsna

Dipnotlar:

1.Tirmizî, Daavât: 86
2.Haşir Sûresi/23
3.Bediüzzaman Said Nursî/ Sözler
4.Age
5.Age