Medyanın çeşitlenip hızlanarak dünyayı adeta bir köy haline çevirmesi, aile kurumunu müsbet yönleri yanında menfi olarak da etkilemekte. Daha çok “eğitim” vasıtası olarak kullanılması gerekirken “eğlence ve sefahet” için kullanılan televizyon, internet gibi teknoloji harikaları çoğu evde “hakimiyet”ini kurmuş durumda. Diziler, reklâmlar, filmler, klipler… Ardı ardına cazip ve aklı uyuşturan sesler, görüntüler eşliğinde aile fertlerini en küçükten büyüğe etkilemekte, çoğu zaman da hazlarının esiri durumuna getirmekte.
AİLE İÇİ EĞİTİM PROGRAMLARI
Bu gerçeği gören hakikat arayıcıları aile fertlerinin eğitimi adına “Aile içi eğitim” çalışmalarını farklı müfredat, ders programlarıyla gündeme getirmekte. Dünyanın her yerinde genelde sivil toplum kuruluşlarının organize ettiği bu eğitim programları ülkemizde yerel yönetimlerce uzmanlar eşliğinde düzenleniyor.
BİR EĞİTİMCİ VE ÖĞRETİCİ OLARAK PEYGAMBERİMİZ (ASM)…
Peygamberimizin (asm) bütün peygamberler gibi en önemli özelliği eğitici ve öğretici kimliği, mânevî şahsiyeti… O sâir peygamberlerden farklı olarak belli bir kavme değil, bütün insanlığa gönderilen cihanşümul bir dinin “Muallim-i Ekber”i ve “Mürebbi”si olarak vazifelendirildi.
Hayatının her safhasında; yerken, içerken, misafir ağırlarken, misafir olurken, alış veriş yaparken, savaşırken, bir baba, dede, eş, devlet reisi kimliğiyle, yaşarken ve ölürken… Onun (asm) bu eğitici ve öğretici yönünü müşahede etmek mümkün.
Onun “ümmî bir peygamber” olarak verdiği dersler kalpleri, ruhları, akılları, nefisleri ve insanın fıtratına yerleştirilen bütün duyguları 14 asırdır tatmin etmekte, bizden sonraki nesillerde de edecek…
İLGİNÇ BİR TABLO…
Onun (asm) aile ortamının bütün safhalarındaki eğitici ve öğretici kimliğini her birisi ayrı bir “yıldız” olan değerli eşleri vasıtasıyla detaylı olarak öğreniyoruz.
Peygamberimizin (asm) aile ortamında nasıl bir eğitim uyguladığı konusunda şu örnek gerçekten çok ibretli. Bediüzzaman Hazretlerinin Mu’cizât-ı Ahmediye Risâlesi olan 19. Mektub’da “Alim Sahabeler” arasında saydığı Peygamberimizin eşlerinden Ümmü Seleme (ra) anlatıyor: “Allah Resûlü bir gece uyanarak ‘Fesübhanallah, bu gece vaktinde bu fitnelerin ve bu rahmet esintilerinin hikmeti ne ola ki?’ dedi ve devam etti. ‘Hemen odalarda yatanları (hanımları) kaldırın. Bu dünyada nice giyimli kuşamlı (veya örtüsüne bürünmüş) insan vardır ki, ahirette elbisesiz ve örtüsüz kalıverir.” (Buhari, İlim, 40.)
Ümmetinin istikbalde karşılaşacağı müsbet menfi bazı hadiseleri müşahede eden Peygamberimizin (asm) gece hayretler içinde uyanarak hanımlarını uyandırması ve adeta evde teyakkuz, alarm durumuna geçilmesi, ahiret adına evde yaşanması gereken atmosfere ilginç bir örnek teşkil etmekte.
SAHABELERDE AİLE İÇİ EĞİTİM
Peygamberimiz (asm) sohbetinde bulunanlara kendisinden öğrendiklerini anladıktan sonra başkalarına, özellikle de aile fertlerine anlatmalarını öğütlüyor…
O (asm) “Önce yakın akrabanı uyar” (Şuara Sûresi, 214.) âyeti indirildiğinde en başta kızı ve halası Hz. Safiye olmak üzere bütün yakınlarını toplayarak onları ahirete hazırlanmaları konusunda ikaz etmişti. (Buhari, Vesaya, 11; Müslim, İman, 351)
Aile fertlerini Tahrim Sûresi’ndeki ifadesiyle “yakıtı insanlar ve taşlar olan bir ateşten korumak” için sahabeleri arasında adeta bir “eğitim seferberliği” başlattı. “Bir âyet de olsa benden duyduklarınızı insanlara tebliğ ediniz” emrini alan Sahabelerin zaten başka türlü davranması mümkün değildi.
İşte o yüzdendir ki insanlık tarihinde peygamberlerden sonraki en büyük manevî makamın sahipleri olan Sahabeler, evlerini adeta okula çevirdiler.
HÜLASA
Evlerimizin ilim merkezi, okul kimliğinde düzenlenmesi gerektiği peygamber nasihati. Aynı zamanda Sahabe mesleği. Bediüzzaman Hazretlerinin “Hanımlar Rehberi” isimli eserinde “evleriniz medrese-i Nuriye olsun” ifadesini de bu çerçevede kavramamız gerekiyor.
Pandemi günlerinin “Evde kal” hareketini aile içi eğitim için bir fırsat olarak değerlendirmemiz gerekmez mi?
Yükleniyor ...
