Bundan 23 sene önce Türkiye’ye geldim. 22 sene önce Kur’an Japonca mealini Türkiye’ye gezmeye gelen babam burada tanışmış bakkal işleten birinden (Japonya’ya işçi olarak 5 sene kalmış ) alınca zahmetsiz şekilde onu okumaya başladım (Allah her şeyi ayarlıyor). Bu dönemde Kur’an mealini okurken çok kez sevinçten bazen duygulanarak ağladım. (Çok stresli dönem yaşıyordum) 1,5 sene sonra tamamen inandım, kelime-i şehadet getirdim. Etrafımdaki insanlar da Risale-i Nur’u okuyan dindar insanlardı, ama Kur’an’dan fazlasıyla etkilendim.
Müslüman oldum, ama derslere çok gittiğimi söyleyemem. Hem anlamıyorum uykum gelirdi hem çocuklar vardı konsantre olamıyordum. Gazetede ki bazı yazarların yazıları okuyordum. Beni bilgilendirdi. Eşim de çocukluktan Risale-i Nur okuyarak büyümüş. O da yardımcı oldu.
Neyse çok yavaş İslamı öğrendiğimi söyleyebilirim. Bundan 6-7 sene önce Risale-i Nur’u okumaya başladım . Anlamıyorum ama Zübeyir ağabeyin tavsiyesinden güç alarak devam ettim. Derslere de düzenli katıldım. 1 sene önce eşim Amerika’da yaşayan Türk Profesörünün İngilizce tercümesini getirdi. Sen de yap dedi, ben içimden yapamam dedim. Ama eşimin ısrarlıyla başladım.
Ve yaparken Allah’ın çok yakından yardım ettiğini hissettim. Elhamdülillah Tabiat Risalesini bitirdim.
Ve 20 senedir dua ettiğim konu vardı, annem… O da kelime-i şahadet getirdi.
Elhamdülillah ne kadar şükür etsem az kalır.
Bunu okuyan herkese teşekkür ediyorum.
Bana yakından ilgilenen cemaatime, ki bütün insanlara da buradan teşekkür ediyorum.
Tercüme yaparken soruya cevap veren, çay, kahve servis yapan eşime de çok teşekkür ediyorum.
Hayatımda çok sayıda kitap okudum. Ama sadece Kur’an, Hadis, Risale-i Nur benim hayatımı değiştirdi, cevap alamayan sorularıma net cevap aldım.
İnsanın nasıl düşünüp nasıl yaşamak gerektiğini öğretti.
Hatice Demir
Yükleniyor ...
