Hayat ne kadar da zormuş değil mi! Çoğu insan kendi hayatını zor bilir, sen de kendinkini zor bildin. Küçükken, büyük olmadığın için zorluk çektiğini düşünürdün ya da gördüğün zorlukların seninle alakasız olduğunu sanırdın bu yüzden büyüdüğünde problemlerin çözüleceğine düşündün, ama büyüdüğünde de eline verilen özgürlükle huzursuzluğun tersine daha da arttı.
Üstelik ne kadar çabalasan da gelecekte seni bekleyen olaylara karşı duyduğun korku ve endişeden kurtulmak imkansız görünüyordu.
Görünüşte güçlü duruyorsun hiç problem yokmuş gibi.. Küçük yaştan itibaren arkadaşların sana danışmayı severdi. Türkiye’ye taşınırken bütün arkadaş akraba komşular sana “sen yaparsın sana güveniyoruz” demişlerdi. Senin için meraklanan ve endişe eden yoktu neredeyse.
Ama sen kendini inandıramamıştın, sadece sen kendine güvenmiyordun. İçin titriyordu, ama sakladın. Saklamak gerekiyordu, olan gücünü kaybetmemek için. Farkında olmasan da hep içinde taşıdığın endişe, huzursuzluk ve boşluk seni üzüyordu. Ümitsizlik büyük problem olmuştu, ama kimseye söylemedin, çünkü böyle şeyleri düşünmek zayıflıktı… Kendine yakıştıramadın. Aslında tam da egoistlik…
Şimdi ise, sana çok acıyorum doğrusu. Şaka söylemeyi, eğlenmeyi ve rahat yaşayabilmeyi hayatın amacı edinmiştin. Hayatta sadece kendini düşünmenin yeterli olacağını sanmıştın, ama istediğin her şeyi yaptığın halde kendini iyi hissetmedin.
Hayatından memnunsun gibi görünmeye çalıştın ama başaramadın. Başkası nasıl bakar, nasıl düşünür ne der diye hep kafanı yordun.
Sen şimdi bana diyorsun ki; Evet, bütün söylediklerin doğru, benden daha çok beni tanıdın… Bravo. Bunu nasıl yaptığını anlamadım ama neyse… Ancak merak ettim, sanki kendinden oldukça emin, sakin ve neşeli, aynı dünyada değilmişiz gibi bir halin var… Belki çok güçlü ya da çok şanslısın… Hayatın zorluklarını hiç çekmedin, benim hayal ettiğim gibi rahat yaşıyorsun… Bunların sırrını bilmek isterim.
Ben de sana cevaben derim; ben güçlü değilim, tersine zayıf olduğumu düşünüyorum. Şansa inanıyor musun? Ben inanmıyorum. Merak ediyorsan, sırrım tek kelime: İman!
Benim senden farkım hiç yoktur.
Allah’ı tanıdım dünyam değişti. Bilmemek, araştırmamak eksikliktir, kusurdur, cezasını çekersin, çünkü az da olsa bunu düşünebilmek için aklın var, herkese verildiği gibi.
Ve sen, madem bu hayatından memnun değilsin, o vakit bu halinle devam etme. Yoksa aynı kalırsın, sana garanti veriyorum, aynı kalır ya da daha kötü olursun.
Tamam tamam… Sen beni bayağı korkuttum.
Çünkü bilmeyerek yanlış ve zor olan yola girmiş olduğundan sana acıyorum. Kendine gel. Doğru yol sana hemen bulabileceğin yakınlıkta hatta kalbinde!
Hatice Demir
Yükleniyor ...
