Şiir

Bahtiyar belde

Kuşlar çekilmiş uykuya,
Sularda akşamın mahmurluğu,
Çıngırak sesleri duyuluyor çok uzaktan,

Koşarak iniyorlar yeşil yamaçlardan,
Ağılda bekleşen kuzucuklarına,
Kavuşma sevinciyle,
Gök ve deniz arasında uzayan dağlar,
Gölün mavisiyle boyanmışlar.
Denizi kıskandıran gölde huzur ve sükûn,
Barla’nın gülleri gonca meyveleri salkım salkım.

Barla Nurların rahm-ı maderi,
Şu dağlar, ağaçlar, yollar, taşlar,
Mektubat,Lem’alar, Sözler Nurların şahitleri,
Barla Kur’an’da süzülen rahmetin fidanlığı,
Barla imana susayanların imdadı,
Barla hakta sebat edenlerin inadı,
Çam dağı, bahtiyar bir garibin ana yurdu,
Bir misafir ki Nura hasret gönüller.

Masumlar, çocuklar yollarına gül serdi,
Barla taşıyla toprağı ile mübarek.

Anadolu’nun saadetinde saklı inci,
Onu herkesten çok sevdi.
Barla sana gelirken yürekte coşku heyecan,
Sılasına kavuşan gurbetçi sevinci,
Ayrılığın bize çok hüzün verdi.

Beni görmek isteyen kitaplarımı okusun diyorsun da,
Her daim çantamızda yanı başımızda olsa da Nurlar,
Ayrılırken Çam dağından, Cennet bahçesinden ulu çınardan,
Yine yeniden bir hüzün ve hasret duyuluyor ta derinden.

Emine Bayram

Leave a Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

*