Hz. Enes (ra) rivâyet ediyor:
Ümit, ümmetime Allah’ın bir rahmetidir. Eğer ümit olmasaydı, hiçbir anne çocuğunu emzirmez. Hiçbir ağaç diken de dikmezdi.
Hz. Ebû Sabit (ra) rivâyet ediyor:
Yaratıcıma olan ümidim bana yeter. Dünyamdan dinim bana yeter.
Hz. Ebu’d-Derda (ra) rivâyet ediyor:
Allahu Teâlâ şöyle buyuruyor: “Ey Ademoğlu! Sen Bana kulluk ettikçe, Bana ümit besledikçe ve Bana hiçbir şey ortak koşmadıkça, ben de yaptıklarını, günahları affederim. Gök ve yer dolusu hata ve günahlarla da karşıma çıksan, Ben de onlar dolusu mağfiretle seni karşılarım. Seni bağışlarım ve bunu çok görmem.”
Hz. Ömer (ra) rivâyet ediyor:
Allah, insanoğluna ancak korktuğu kimseleri musallat eder. Eğer insanoğlu Allah’tan başkasından korkmazsa hiç kimseyi ona musallat etmez, insanoğlu, ümit bağladığı kimseye havale edilir. Eğer Allah’tan başkasına ümit bağlamazsa, Allah da onun işini kendi üzerine alır, başkasına havale etmez.
Hz. Ömer (ra) rivâyet ediyor:
Cennete ancak onu ümit edenler girer, Cehennemden de ancak ondan korkanlar uzaklaştırılır. Allah ancak merhamet edenlere merhamet eder.
Hz. Said bin Müseyyeb rivâyet ediyor:
Bir mü’minin kalbinde korku ile ümit birlikte bulunursa muhakkak Aziz ve Celil olan Allah ona umduğunu verir ve korktuğundan da emin kılar.
Hz. Îbni Mes’ûd (ra) rivâyet ediyor:
Allah’ın rahmetini ümit eden günahkâr bir kimse, O’ndan ümit kesen, ibadete düşkün bir kimseden rahmete daha yakındır.
Hz. Abbas (ra) rivâyet ediyor:
Rabbimden her iyiliği ümit ederim.
Hz. Ebû Hüreyre (ra) rivâyet ediyor:
Eğer mü’min Allah katındaki azabı bilseydi, hiç kimse Cennete girmeyi ümit etmezdi. Eğer kâfir Allah katındaki rahmeti bilseydi, hiç kimse Cennete girmekten ümidini kesmezdi.
Hz. İbni Abbas (ra) rivâyet ediyor:
Gerçek zenginlik insanların elindekinden ümit kesmektir. Aç gözlülükten sakın. Çünkü açgözlülük peşin bir fakirliktir.
Hz. Ebû Hüreyre (ra) rivâyet ediyor:
Şüphesiz Allahu Teâla rahmeti yarattığı gün onu yüz parçaya bölmüştür. Doksan dokuzunu kendi katında tutmuş, birini de bütün yaratıkları arasına salmıştır. Eğer kâfirler Allah katındaki rahmeti bilselerdi Cennetten ümitlerini kesmezlerdi. Eğer mü’minler de Allah nezdindeki azabı bilselerdi, Cehennemden emin olmazlardı.
Hz. Vasile bin Eskâ (ra) rivâyet ediyor:
Allah’ın azabından korkmakla rahmetini ümid etme duygusu kimde bir arada bulunursa o kimseye Cehennem kokusunu koklatmamaya; kimde beraber bulunmazlarsa ona da Cennet kokusunu koklatmamaya yemin etmiştir.
Hz. Enes (ra) rivâyet ediyor:
İnsanlar diriltilecekleri zaman en evvel ben kabrimden çıkacağım. Rablerinin huzuruna geldiklerinde sözcüleri ben olacağım. Ümitlerini kestiklerinde müjdeleri ben olacağım. O gün hamd sancağı benim elimde olacaktır. Ben Rabbim katında Ademoğullarının en değerlisiyim. Bunları övünmek için söylemiyorum.
Hz. Şeddad bin Evs (ra) rivâyet ediyor:
Akıllı, nefsine boyun eğdiren ve ölümden sonrası için çalışandır. Aciz ise nefsini kötü arzularında alabildiğince serbest bırakan ve Allah’a kuru ümitler besleyendir.
Camiü’s-Sağir’den…
Yükleniyor ...
