Başarı, hırs dolu bir varış noktası mı, sağlıklı bir yolculuk mu olmalı?

Hayatta hepimiz başarılı olmak için çaba sarf ediyoruz. Öğrenciler sınavlarda, iş sahibi olanlar işlerinde, çocuklar oyunlarında vb. Psikoloji ekolle­rinden psikanaliz psikologlarından Adler’in insanın temel davranış güdülerinden bahsettiği aşağılan­ma duygusu ve üstünlük kazanma çabasına dayalı olarak başarı bizler için önem arz ediyor.

Forrest Gump filminden bir alıntıyı burada pay­laşmanın manidar olduğunu düşünüyorum.

Filmde şu konuşma geçer ;

“Annem hep; ‘Herkesin kaderini kendisinin çiz­diğine inanırım. Yaradanın insana verdiği ile en iyi­sini yapmalısın’ derdi.”

Yaradan’ın bize verdiği akıl ve iradeyi en güzel şekilde kullanmak ve bunu yaparken de çok iyi düşünüp, doğru adımlar atmak, başarıya götüren yolda bizim için büyük mahiyet taşıyor.

Peki asıl başarı kendimizde mi, çevremizde mi ya da her ikisinde tatminkârlığı sağlamaktan mı geçiyor?

Başarı esasında kime göre başarı?

Sweetland’in su sözünü diyelim o halde;

“Başarı bir yolculuktur. Bir varış noktası değil..”

Sizce de böyle mi?

Evet dediğinizi umarak, şunu belirtmek isti­yorum. Hayat içerisinde evde, işte, okulda ya da her nerede olursanız olun, bir varış noktası olarak başarının görülmesi, hırs duygusunu beraberinde getirir. Ve ulaşılmayan hedef ya da başarısızlık du­rumu, hem kendimize, hem de çevremize olum­suzluk yükleyerek bizleri psikolojik hatta fizyolojik bozukluklara kadar götürebilir. Olanı kabullene­meme ve süreci şikayet etme hususu ile Yaratıcıya karşı gelme boyutuna kadar gidebilir.

O halde başarıyı bir yolculuk olarak görmeye ne dersiniz?

Hırs olmadan kendimize ve çevremize hasarı­mız dokunmadan, azim ve gayret ile ‘olana eyval­lah’ diyerek elinden geleni sağlıklı bir şekilde yapıp her adımda Yaratıcı ile hareket etme yolculuğu…

Bu kulağa daha hoş geliyor değil mi?

Yüce Allah bir ayet-i kerimede söyle diyor;

“Başarım ancak Allah’ın yardımı iledir. Ben sa­dece O’na tevekkül ettim. Ve sadece O’ na yöneli­yorum…” ( Hud Suresi/ 88)

“Ona göre, şuna göre, şu kişiye göre, bu kişiye göre ‘…’ ya göre başarılıyım.” Diye devam edip gi­den bu listeyi bırakmaya ne dersiniz?

Şu cümle bizim hayatımızda her daim yer edin­sin; “Ben başarıyı, elimden gelen her şeyi, hırsım olmadan, psikolojik ve fizyolojik sağlığımı olum­suz etkilemeden, O’nun yardımı ile yaptıktan son­ra, O’nun vereceğine inanıyorum.”

Bu bilinç ve farkındalığa sahip olarak başarıyı içselleştirmek ümidi ile…