Bir şeyi ne kadar küçük parçaya bölersen,
Rüzgar ve fırtına da varsa,
Kaybolma ihtimali o kadar çoktur.
Hiç parçalanmamış bir bütünün,
Kaybolma ihtimali belki de hiç yoktur.
Rabbine verilecek sevgileri dağıtırsan,
Sevgiden boşalır kalbin,
Yerini ola ki nefret alır.
Ya da amansız bir dert, yara olur.
Her şey kaynağında büyür.
Dert olur, ya hikmet, ya da nur.
Ayrılıp dağılırsa o kaynak,
İçindeki sır da kaybolur.
Neye yoğunlaşırsan, onda büyürsün.
Sen Rabbinde yoğunlaş.
Ona yakınlaştıkça,
Seni yıkamaz ne dert, ne büyü.
Mutlu olamazsın, dağıtırsan sevgilerini
Sevgi başkasına değil,
Yalnızca Rabbine götürmeli seni.
Zira şifa, sır, mutluluk O’nda
En nihayette anlamalısın bunu…